15 سال زندان در انتظار دو برادر در قتل بومهن

دو برادر که در درگیری خونین با شلیک گلوله دوستان خود را در بومهن کشته بودند دیروز با حکم قضایی به قصاص و 15 سال زندان محکوم شدند.

شامگاه ۲۹ بهمن ماه سال ۹۶ خبر درگیری خونین در یکی از خیابان‌های بومهن به پلیس اعلام شد. مأموران وقتی به محل رفتند با جنازه جعفر ۲۳ روبه‌رو شدند که با شلیک گلوله به قفسه سینه‌اش ازپادرآمده بود. جنازه با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و پلیس به تحقیق از شاهدان پرداخت. شاهدان عامل شلیک را دو برادر به نام‌هایمانی و محمد معرفی کردند. تلاش برای ردیابی دو برادر آغاز شد و مانی ۲۵ ساله دو روز بعد در محمودآباد ردیابی و بازداشت شد.

وی به به قتل اعتراف کرد و گفت: وقتی شنیدم جعفر و برادرم با هم درگیر شده‌اند برای میانجی‌گری به محل دعوا رفتم و برای پایان دادن به دعوا یک تیر شلیک کردم که تیر ناخواسته با جعفر برخورد کرد و به دنبال اظهاراتمانی برادرش محمد نیز بازداشت شد.

مانی به اتهام قتل و محمد به اتهام معاونت در جنایت در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور یک مستشار پای میز محاکمه ایستادند. در ابتدای جلسه پدر و مادر قربانی برای متهمان اشد مجازات خواستند و گفتند به هیچ قیمتی حاضر به گذشت نیستند.

سپس مانی در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: من در قهوه‌خانه‌ای در تهران‌پارس بودم که دوستانم هراسان به آنجا آمدند و گفتند جعفر با برادرم درگیر شده است. من با قصد میانجی‌گری به محل درگیری رفتم. جعفر مدام ناسزا می‌گفت. سعی کردم او را آرام کنم اما به رویم چاقو کشید. او می‌خواستم مرا بزند که جا خالی دادم. جعفر قصد تمام کردن دعوا را نداشت به همین خاطر از داخل ماشینم اسلحه‌ای را که همراه داشتم برداشتم.

می‌خواستم با شلیک تیر او را بترسانم تا فرار کند اما تیر ناخواسته از فاصله ۱۰ متری به کتف او برخورد کرد. جعفر بلافاصله سوار ماشینش شد تا محل را ترک کند اما چند متر آن‌طرف‌تر با جدول برخورد کرد و ماشینش متوقف شد .من از ترسم فرار کردم. صبح روز بعد وقتی از طریق دوستان متوجه شدم جعفر جان سپرده به محمود آباد رفتم.

وی ادامه داد: جعفر آن شب مشروب خورده و مست بود و حال طبیعی نداشت. من او را می‌شناختم و با او دوست بودم. باور کنید قصد کشتن او را نداشتم. مرگ او یک اتفاق بود. حرف‌های او و حمله او به من و برادرم موجب شد تا دست به اسلحه ببرم.

سپس محمد که با قرار وثیقه آزاد بود در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: شب قبل از این ماجرا جعفر بدون هیچ دلیلی به من فحاشی کرد. دلیل رفتارش را از او پرسیدم اما می‌گفت قصد دارد مرا بکشد. من نمی‌دانستم چرا از من ناراحت است.

دعوا بین ما با وساطت دوستانمان فیصله یافت؛ اما چند ساعت بعد دوباره با من تماس گرفت و مرا تهدید به مرگ کرد. شب بعد بار دیگر با من تماس گرفت و از من خواست تا سر قرار بروم. وقتی به بومهن رسیدم جعفر و دوستانش آنجا جمع شده بودند. او بار دیگر شروع به فحاشی کرد و به رویم چاقو کشید.

همان موقع از دوستانم خواستم تا برادرم را خبر کنند. من هیچ ضربه‌ای به جعفر نزدم. وقتی در حال صحبت با یکی از دوستانم بودم متوجه شدم مانی به سمت جعفر شلیک کرده است. برادرم برای ترساندن و فراری دادن جعفر ناچار به شلیک‌شده بود.

سپس وکیل دو برادر به دفاع پرداخت و از اولیا دم خواست تا با دریافت دیه از خونخواهی گذشت کنند؛ اما آنها این پیشنهاد را نپذیرفتند.

در پایان جلسه هیئت قضایی وارد شور شد و مانی را به قصاص و محمد را به خاطر معاونت در قتل به ۱۵ سال زندان محکوم کرد.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا